TOΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ: ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ Τα πειράματα πρέπει, επιτέλους, να σταματήσουν

 Του Αριστείδη Ζαννίκου

Το κείμενο τούτο γράφεται βιαστικά. Κυριολεκτικά στο πόδι. Άρα μπορεί να μην είναι αρκούντως αντικειμενικό ούτε και απολύτως ευθύβολο.

Όμως γράφεται με πόνο ψυχής και ειλικρινή αγωνία για την τύχη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (άρα για την ίδια μας τη ζωή) η οποία, εδώ και χρόνια έχει υποστεί τα πάνδεινα από “μαθητευόμενους μάγους”.

Πρώτος το “χορό” των πειραμάτων άνοιξε ο Γιάννης Ραγκούσης (αρχικά Υπουργός του ΠΑΣΟΚ και τώρα μεγαλοστέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ) που είχε (ή ασπάσθηκε) την ιδέα μετατροπής των μεγάλων νησιών μας σε ενιαίους και άρα δυσλειτουργικούς Δήμους. Η απόφαση αυτή αποτέλεσε καίριο πλήγμα για νησιά όπως η Λέσβος, η Χίος, η Σάμος, η Ρόδος και  νησιά του Ιονίου.

Τα τρία πρώτα μάλιστα υπέστησαν τη μεγαλύτερη ζημιά, όχι μόνο γιατί η μετατροπή τους σε ενιαίους Δήμους δρομολογήθηκε και συντελέσθηκε εντός της πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης, αλλά και επειδή κλήθηκαν ταυτόχρονα να αντιμετωπίσουν τις (συνεχιζόμενες) συνέπειες μιάς, επίσης πρωτοφανούς, προσφυγικής και μεταναστευτικής ροής χιλιάδων δυστυχισμένων συνανθρώπων μας.

Το δεύτερο καίριο πλήγμα δέχθηκε η Τοπική Αυτοδιοίκηση από την ιδεοληπτική απόφαση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να καθιερωθεί ως εκλογικό σύστημα ανάδειξης των αιρετών πρώτου και δεύτερου βαθμού ΟΤΑ, η απλή αναλογική. Όσοι αντιδράσαμε στην απόφαση Ραγκούση (ΠΑΣΟΚ) αλλά και στην καθιέρωση της απλής αναλογικής, διαβλέπαμε και προβλέπαμε ότι ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με τις ρυθμίσεις αυτές, καθίσταται δυσλειτουργικός και άρα αναποτελεσματικός εις βάρος της ποιότητας ζωής των δημοτών-πολιτών και, εν τέλει, εις βάρος κάθε προοπτικής τοπικής βιώσιμης ανάπτυξης και μάλιστα σε κρίσιμες περιοχές όπως αυτή των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου.

Τα χρόνια που πέρασαν από το 2011, οπότε τα μεγάλα νησιά μας μετατράπηκαν σε ενιαίους Δήμους, πιστοποίησαν το βάσιμο των φόβων μας. Τα δε αποτελέσματα των πρόσφατων Αυτοδιοικητικών εκλογών, απέδειξαν ότι, η απλή αναλογική, οδηγεί σε “βραχυκύκλωμα” τους περισσότερους Δήμους με ορατό τον κίνδυνο ακυβερνησίας και δυσκολίας λήψης κρίσιμων αποφάσεων.

Αυτή ακριβώς η διαπίστωση (γενική και αναντίρρητη) και ασφαλώς η ανάγκη να βρεθεί “φόρμουλα” ομαλής λειτουργίας των Δήμων, οδήγησε προφανώς τη σημερινή Κυβέρνηση στην αναζήτηση του κατάλληλου “φαρμάκου” που, ήδη, πάει να λάβει τη μορφή σχεδίου νόμου (άρα σύντομα νόμου) ώστε, με νόμιμο τρόπο (έστω και πολιτικά μη ορθού), να αρθούν τα αδιέξοδα που έχουν από τώρα διαφανεί.

Προφανώς, αν προϋπήρχε κουλτούρα συνεργασιών και στην Πατρίδα μας, οι ρυθμίσεις αυτές (ό,ποιες και αν τελικά περάσουν από τη Βουλή), μάλλον θα ήταν περιττές. Σίγουρα δε, μπορώ να ισχυρισθώ, ότι δεν θα χρειαζόταν αν, οι κύριες Δημοτικές και Περιφερειακές Παρατάξεις που έλαβαν μέρος στις πρόσφατες εκλογές, είχαν λάβει τη γενναία απόφαση (παντού και όχι μόνο στο νησί μας ή στο Βόρειο Αιγαίο) να δώσουν τα χέρια μετεκλογικά και να συνεργασθούν υπό τους εκλεγμένους Δημάρχους και Περιφερειάρχες στα πλαίσια κοινών αρχών και κοινών στόχων (που πάντα υπάρχουν).

Δυστυχώς, κάτι τέτοιο δεν έχει πέσει στην αντίληψη εμού και των συμπατριωτών μας. Και είναι λυπηρό να συμβαίνει δεδομένου ότι όλοι και όλες που έλαβαν μέρος, στις πρόσφατες εκλογές, αυτήν την προοπτική και άρα αυτή την ανάγκη, την είχαν (έπρεπε να την είχαν) κατά νου.

Άρα τη δική τους απροθυμία ή αδυναμία συνεργασίας, έρχεται σήμερα να καλύψει, έστω μετεκλογικά (μιας και οι Βουλευτικές εκλογές ακολούθησαν τις Αυτοδιοικητικές) η πρωτοβουλία της Κυβέρνησης Μητσοτάκη. Όμως εδώ ας μου επιτραπεί μια παρατήρηση:

-Άλλο να λυθεί ριζικά (έστω πολιτικά ανορθόδοξα) το πρόβλημα της ομαλής διοίκησης και λειτουργίας των Δήμων και άλλο η αφαίρεση από τα ήδη εκλεγμένα Τοπικά Συμβούλια, αρμοδιοτήτων και πόρων (έστω των ελάχιστων) που προέβλεπε το πρόγραμμα “Καλλικράτης”.

Ήταν μια πρόβλεψη σωστή (όχι βέβαια πολύ τολμηρή) που όλοι χειροκροτήσαμε και βάσει της οποίας νέοι άνθρωποι (άνδρες και γυναίκες) ρίχτηκαν στην ακομμάτιστη μάχη για ξαναζωντάνεμα των επί μέρους Οικισμών μας.

Σίγουρα το μέτρο αυτό θα προκαλούσε πρόσθετη γραφειοκρατία και επί πλέον “πονοκεφάλους” στις Υπηρεσίες των Δήμων. Όμως, μπροστά στο υπέρτερο καλό που ήταν και παραμένει να ΖΗΣΟΥΝ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΩΜΟΠΟΛΕΙΣ μας, κάθε άλλο αντεπιχείρημα κάμπτεται.

Γι΄αυτό και η Κυβέρνηση ας ξανασκεφθεί καλά προτού η Βουλή νομοθετήσει.

Σχετικές δημοσιεύσεις

Αφήστε ένα σχόλιο

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.