Γιατί μικρή μου θλίβεσαι σαν με κοιτάς έτσι μισόγυμνο μες τα κουρέλια μου τ’ απομεινάρια του δικού μου χρόνου Σώπα, σώπα πια, μη κλαις σαν μ’ είδες έτσι πληγιασμένο μη κλαις για τούτες τις πληγές μου στα αγκάθια της αγάπης μου περπάτησα ανυπόδητος τα ματωμένα πόδια μου απ’ αγάπη μη σκύψεις να φιλήσεις τ΄ αρώματα των λουλουδιών πως να αγκαλιάσεις μη με ρωτάς Μη με λυπάσαι τώρα, μη μ’ αγκαλιάσεις πια το ματωμένο πανωφόρι μου με τις νωπές κηλίδες αίματος δε στο χαρίζω Μη κλαις και μη μαραίνεσαι για με…
Περισσότερα