Όταν συναντήθηκα με «Τα εύθυμα της βεγγέρας», έτσι όπως αρχικά τα είχα ονομάσει εγώ, ένα φως λες και “άναψε” μέσα μου. Συνειδητοποίησα αυτό που ζητούσα: λίγο γέλιο, λίγη χαρά, ένα χαμόγελο, όπως ζητά ο κάθε άνθρωπος σήμερα. Ο Σαίξπηρ έλεγε «Το χαμόγελο είναι η μουσική της ζωής, η λιακάδα μέσα στο σπίτι». Έχουμε τόση ανάγκη όλοι μας, από ένα θερμό και ειλικρινές χαμόγελο, σ’ αυτήν την υλόφρονα εποχή που ζούμε. Αυτό σκέφτηκα εκείνη τη στιγμή και προχώρησα. Αυτά που ακολουθούν είναι κομμάτια μέσα από το θησαυροφυλάκιο των αναμνήσεων του ημερολογίου…
Περισσότερα«Τα εύθυμα της βεγγέρας» – Διηγήματα της Αργυρώς Ζαννίκου – Ψώρρα
