ΤΟ ΔΙΗΓΗΜΑ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ|| ΤΟΡΠΕΝΤΟ Γράφει ο Κώστας Γραμματικόπουλος. (ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ)

  Διέσχισε την Fifth Avenue ανάμεσα σε ένα πολύβουο πλήθος.Περπατούσε γρήγορα και σταθερά.Ήταν γύρω στα σαράντα,ψηλός,με γλυκό παρουσιαστικό,μαύρα μαλλιά καλοχτενισμένα προς τα πάνω και περασμένα με μπριγιαντίνη, φρεσκοξυρισμένος,μύριζε υπέροχα,λεβάντα και πούδρα. Κρατούσε στό αριστερό του χέρι μια δερμάτινη τσάντα.Φορούσε μπεζ καμπαρντίνα,σακάκι γκρι και γιλέκο κουμπωμένο με τρεις σειρές μαύρα κουμπιά.Ένα ρολ’οι με χρυσή αλυσίδα ξεχώριζε στην δεξιά τσέπη του παντελονιού του. Ήταν πρωί και το Μανχαταν Έσφυζε απο ζωή.Κατευθύνθηκε στο ξενοδοχείο Βεεkman.Μετά απο λίγα λεπτά έφθασε στην είσοδο. Τον χαιρέτησε ο πορτιέρης,ντυμένος με λευκή στολή που έμοιαζε με ναύαρχο,βγάζοντας ελαφρά…

Περισσότερα

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ – Γράφει ο Κώστας Γραμματικόπουλος

Με αφορμή τα τελευταία γεγονότα που μας ταλανίζουν θα ήθελα να εκθέσω κάποιες σκέψεις μου. Όπως θα έχετε διαπιστώσει,τα τελευταία δέκα τουλάχιστον χρόνια,ζούμε αφύσικες καταστάσεις και συνθήκες ζωής,οικονομική και κοινωνική κρίση και παρακμή,συναισθηματικός μαρασμός,αποξένωση των ανθρώπων και ατομικισμός,ακραία καιρικά φαινόμενα,κοινωνικές εκρήξεις,πόλεμοι,προσφυγικές ροές και τώρα μας παρουσιάστηκε και αυτός ο θανατηφόρος ιός,όπου ένα περίπου δισεκατομμύριο άνθρωποι βρίσκονται σε καραντίνα,χωρίς κανείς να μας εξηγήσει πως και γιατί εμφανίστηκε,όπως θα όφειλαν να κάνουν. Η ζωή μας γίνεται όλο και πιο αγχώδης και πολύπλοκη,ενω η πεμπτουσία της ευτυχίας βρίσκεται στην απλότητα και την αρμονία.Ο…

Περισσότερα

Σήμερα μικρό αφήγημα – Κώστας Γραμματικόπουλος

ΜΑΝΑ -Θυμάμαι τα δάκρυα της μάνας μου.Ήμουν δώδεκα χρονών,πήγαινα ακόμη στην ΣΤ΄Δημοτικού και σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου στην αλάνα της γειτονιάς μου έπεσα κάτω,χτύπησε το αριστερό μου χέρι σε μια πέτρα και το έσπασα σε δυο μεριές,στο ύψος του πήχυ. Ο μικρότερος αδελφός μου με έναν φίλο μου με πήγαν σπίτι και μόλις η μητέρα μου αντίκρυσε το χέρι μου σπασμένο,να κρέμεται σαν κούτσουρο,έβαλε τα κλάματα. Εγώ προσπαθούσα να φανώ ψύχραιμος και την παρηγορούσα οτι δεν είναι τίποτα και σύντομα θα περάσει,αλλά αυτή δεν σταμάτησε στιγμή να κλαίει,ακόμα και όταν…

Περισσότερα

ΠΟΙΗΣΗ| Κώστας Γραμματικόπουλος – ΠΑΡΑΚΜΗ

ΠΑΡΑΚΜΗ ΄Ανοιξα τα παραθυρόφυλλα στο χειμωνιάτικο πρωινό. Ένα τσουχτερό ξεροβόρι άρχισε να με διαπερνά. Ο άνεμος μανιασμένος τσάκιζε με λύσσα τα κλαδιά των δέντρων. Ο ουρανός ήταν μουντός,θαρρείς λεκιασμένος. Ο μακρινός ορίζοντας ήταν βουτηγμένος στο αίμα. Αίμα πηχτό,μαβί,αίμα ανθρώπων. Ξάφνου μια πόλη τεράστια απλώθηκε μπροστά μου, κυκλωμένη απο τείχη ψηλά και απροσπέλαστα. Οι άνθρωποι ήταν φυλακισμένοι εκεί. Είδα με τρόμο πολλούς απ΄αυτούς να προσπαθούν να σκαρφαλώσουν απεγνωσμένα τα ουράνια τείχη. Άλλοι έπεφταν στο βάραθρο,ενώ τους περισσότερους τους εκτελούσαν οι φρουροί. Μια αποκρουστική μουσική τους τρυπούσε αδυσώπητα τ΄αυτιά. Φορούσαν ρούχα ελεεινά…

Περισσότερα

Η ομορφιά του Κώστα Γραμματικόπουλου

Αγαπώ την ομορφιά και απεχθάνομαι την ασχήμια,που άφθαρτη και ανίκητη,την συναντώ σε κάθε μου βήμα,σε κάθε γωνιά αυτής της πόλης.Την συναντώ στις μισαλόδοξες ψυχές των ανθρώπων,στην μικροπρέπεια και την βαρβαρότητα που μας κατακλύζει απο παντού. Μα να…η ομορφιά ξεπρόβαλε και πάλι,περιφρονημένη και σεμνή,στο βλέμμα ενός παιδιού,σε δυο καμαρωτά σύννεφα που στέκονται περήφανα στον ουρανό,στην νότα ενος τραγουδιού,στο αγιόκλημα και το γιασεμίι,στις ερωτευμένες καρδιές δυο εφήβων,στα χαμένα μας όνειρα. Και αναλογίζομαι για χιλιοστή φορά πόσο δίκιο είχε ο αγαπημένος μου Φιόντορ,όταν έλεγε εναγώνια μέσα απο την καρδιά του πρίγκιπα Μίινσκιν,πως μόνο η…

Περισσότερα

Ο ΝΕΟΕΛΛΗΝΑΣ

Γράφει ο Κώστας Γραμματικόπουλος Αγαπητοί φίλοι, η επίδραση των Μ.Μ.Ε. στην ελληνική κοινωνία και κυρίως των ιδιωτικών καναλιών από το 1989 και μετά, υπήρξε καταστροφική. Και ήταν καταστροφική για πολλούς λόγους, αλλά θα αναφέρουμε τους δύο, κατά την γνώμη μου , σημαντικότερους. Ο πρώτος είναι για λόγους αισθητικής. Ξέρετε, ότι υπάρχουν ιδιωτικά τηλεοπτικά μέσα που δεν έχουν ,σε αυτά τα τριάντα χρόνια λειτουργίας τους, μεταδώσει ούτε πέντε λεπτά ένα συμφωνικό έργο του Μπετόβεν η του Μπαχ, δεν έχουν δείξει ούτε μια ταινία του Κιούμπρικ η του Γκονταρ δεν έχουν αναφερθεί διόλου…

Περισσότερα