Α, ρε Βασίλη Το πούλμαν μας πέρασε μέσα από σαράντα βαθμούς μεσημεριανή ντάλα μέχρι το νεκροταφείο του Κόκκινου Μύλου. Απ’ τη γειτονιά μας ειδοποίησαν ότι ‘έβαλαν’ πούλμαν για το ξόδι του κυρ-Βασίλη. Καμιά εικοσιπενταριά άτομα φαίνονταν όλοι γνωστοί μεταξύ τους, όχι συγενείς. Απλοί άνθρωποι, οι περισσότεροι γέροντες. «Πόσο ήταν ο Βασίλης;» « Στα ογδονταεφτά γεμάτα, σωστός, παληκάρι.» Ένοιωσα λίγο ξένος ανάμεσα τους, έμεινα σιωπηλός κι αποφάσισα να στριμωχτώ στο κάθιοσμα μου με το πρόσωπο στο τζάμι. Δεν κοίταζα γύρω, μόνο αυτά που στου μυαλού μου τον καθρέπτη έβλεπα. Τον κυρ-Βασίλη…
ΠερισσότεραΤΟ ΔΙΗΓΗΜΑ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ – Φιλοξενούμενος συγγραφέας Κοσμάς Γ.Κρομμύδας
