Ν. Μηταράκης: Έκπτωση φόρου 30% στους μη κατά κύριο επάγγελμα αγρότες Μαστιχοπαραγωγούς

    Δημοσιεύτηκε η Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) που αφορά στο δικαίωμα έκπτωσης φόρου και στους μη κατά κύριο επάγγελμα αγρότες Μαστιχοπαραγωγούς. Όπως αναφέρει η ΚΥΑ, οι μη κατά κύριο επάγγελμα αγρότες Μαστιχοπαραγωγοί έχουν δικαίωμα έκπτωσης φόρου 30% για τα αγροτικά εισοδήματα του 2022. Ενώ για τους κατ επάγγελμα αγρότες ισχύει η έκπτωση φόρου 50% για τα ίδια εισοδήματα. Η απόφαση αυτή που έγινε πράξη για την στήριξη των παραγωγών μαστίχας στην Χίο, ήρθε μετά από την δέσμευση του Υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου Νότη Μηταράκη και του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης…

Περισσότερα

Η συγγραφέας τον μικρών μας φύλων Μαρία Δουρίδα-Μηταράκη

      Μπορεί ένα παραμύθι να μάθει στα παιδιά να διαχειρίζονται τα συναισθήματα τους; Την απάντηση μας δίνει η συγγραφέας Dr Μαρία Δουρίδα-Μηταράκη μέσα από το νέο της βιβλίο για τους μικρούς μας φίλους που μόλις κυκλοφόρησε. «Μια φορά κι έναν καιρό ήταν η Φελίσια. Η Φελίσια ζούσε με τους γονείς της σε ένα παραθαλάσσιο χωριό που φημιζόταν για το παλιό του κάστρο και τις ωραίες ακρογιαλιές. Εκεί, στη θάλασσα, ζούσαν και οι λαμπυρίδες του βυθού. Όλοι στο χωριό ήξεραν πως μπορείς να μιλάς στις λαμπυρίδες του βυθού κι…

Περισσότερα

ΤΟ ΔΙΗΓΗΜΑ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ. Ο πλάτανος του Δεκαπενταύγουστου. Γράφει ο Αλέκος Χατζηκώστας.

Οι αναμνήσεις είναι σαν εκείνες τις μεγάλες πέτρες που καβαλά κανείς σε ολόκληρη τη ζωή του και που όσο αυτή πλησιάζει στο τέρμα της, γίνονται ασήκωτες. Είχε ρίξει «μαύρη πέτρα» εδώ και 10 χρόνια από τη γενέθλια γη. Από τον Βορά είχε κατέβει στον αφιλόξενο Νότο όπως έλεγε συχνά στους νέους του φίλους στην Πρωτεύουσα. Άλλωστε τι να τον κρατούσε πλέον εκεί; Οι γονείς του είχαν αποδημήσει πλέον εις Κύριον. Η σύζυγος (η πρώην του πια) σε άλλες φιλόξενες αγκαλιές, ενώ το μοναχοπαίδι του για να βρει την τύχη του…

Περισσότερα

ΤΟ ΔΙΗΓΗΜΑ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ. ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΗ ΑΙΣΘΗΣΗ Του Κώστα Λιάκου

    Ι.   Το υποτιθέμενο σύννεφο φαντάζει, έτσι όπως στέκει συμπυκνωμένο και μετέωρο, με τεράστια χιονόμπαλα που έπεσε από τον ουρανό. Όπως το κοιτά μέσα από τη θάλασσα, καθώς κολυμπά αυτό το πρωινό του Ιουλίου ο ηλικιωμένος άντρας, τού δημιουργεί την ανυποχώρητη αίσθηση πώς ξεκόλλησε από το άπειρο ουράνιο διάστημα, πριν καρφωθεί πάνω στα ξερόκλαδα των δέντρων. Σκέφτεται ακόμα, πώς μπορεί να είναι αντανάκλαση μιάς αλγεινής μεθοδευμένης πραγματικότητας• ώστε αντικρίζοντας το η Θεία Μεγαλοσύνη, τόσο πολύ εξοργίστηκε και με την δυνατή κλωτσιά τής οργής της, το πέταξε στα μούτρα…

Περισσότερα

Στιγμιότυπο μιας αισθησιακής  παρουσίας. Διήγημα του Κώστα Λιάκου

  Το πρωινό εκείνο του Σεπτέμβρη, ένας από τους δρόμους της – αγαπημένης πάντα – Νέας Σμύρνης, παρουσίασε μιά όψη διαφορετική. Υποχώρησαν τα σκούρα καταθλιπτικά χρώματα της σύγχρονης ατμόσφαιρας, μπροστά σε μιά ηλιοφώτιστη, ρόδινη παρουσία. Βγαίνοντας από την πόρτα του σπιτιού ο ασπρομάλλης άντρας, είδε το αγέρωχο βάδισμα της κοπέλας σε πλήρη αρμονία με την αισθησιακή της θωριά. Από τα μάτια της, καθώς περνούσε από κοντά του, δεν πέρασε απαρατήρητο ένα αδιόρατο χαμόγελο. Προφανώς, αυτό που προσπάθησε να κρύψει και να μη γίνει αντιληπτή η έμφυτη ικανοποίηση. Η ανοιχτόχρωμη μπλούζα…

Περισσότερα

Το Διήγημα του Σαββάτου. ΣΤΙΣ ΡΑΓΕΣ ΤΟΥ ΤΡΕΝΟΥ. Του Κώστα Γραμματικόπουλου.

    Βγήκε έξω απο το σπίτι και έκλεισε σιγανά την πόρτα.Το χιόνι έπεφτε απαλό σα βαμβάκι κι ένας αέρας κρύος και απαλός της δρόσισε το πρόσωπο.Η νύχτα ήταν σκοτεινή,χωρίς αστέρια και το φεγγάρι ίσα-ίσα που αχνοφαίνονταν στο βάθος του ουράνιου θόλου,απρόσιτο και θλιβερό. Η καρδιά της χτυπούσε δυνατά και ακανόνιστα.Κρύωνε και πέρασε το σάλι της δυο φορές πάνω απο τους κυρτούς ώμους της.Περπατούσε γρήγορα ρίχνοντας κλεφτές ματιές γύρω της. Στους δρόμους δεν κυκλοφορούσε ψυχή,μια απόκοσμη σιγαλιά επικρατούσε,ώσπου την διέκοψε ο ήχος μιας μοτοσυκλέτας. Κρύφτηκε μέσα σε ένα χάλασμα.Σε λίγο…

Περισσότερα

ΔΙΗΓΗΜΑ. Αλέκου Χατζηκώστα: Η …θεατρίνα. Η…θεατρίνα.

  Εδώ και μήνες η συμπεριφορά της είχε αλλάξει. Τα τηλέφωνα του σε συγκεκριμένες μέρες έμειναν αναπάντητα. Η παρουσία της στο fb είχε αυξηθεί. Στα ραντεβού τους καθόταν ολοένα και πιο λίγο. Όλο απασχολημένη και κουρασμένη του έλεγε πως είναι. Αλλά και η φωνή της ακόμη, στις συναντήσεις τους, του φαινόταν αλλαγμένη. Με διακυμάνσεις στην ένταση και τη χροιά. Λες και ήταν ταυτόχρονα πολλές προσωπικότητες μέσα της. Και αυτός να βάζει μαύρες σκέψεις στο μυαλό του. «Υπάρχει και τρίτο πρόσωπο» στη ζωή της» να σκέφτεται στις μοναξιές του που αυξάνονταν. Προσπαθούσε να…

Περισσότερα

Κώστας Γραμματικόπουλος: SUMMER WINE.

      Μπήκε στο κλαμπ,. Ο πορτιέρης αρχικά του αρνήθηκε την είσοδο,αλλά τελικά υπαναχώρησε,όταν ενα δεκάευρω κατέληξε στην δεξιά τσέπη του σακακιού του. Άνοιξε την εσωτερική πόρτα.Η μουσική ήταν εκκωφαντική. Προχώρησε με δυσκολία ανάμεσα στα ιδρωμένα κορμιά των θαμώνων,ώσπου κατέληξε στο κεντρικό μπαρ,δίπλα ακριβώς σε ενα τεράστιο ηχείο.Η μουσική του τρυπούσε τ΄αυτιά. Συμπτωματικά βρήκε ενα άδειο σκαμπό και κάθισε ανακουφισμένος.Παρήγγειλε ενα ΄΄καμικάζι΄΄με πάγο.Η μπαργουμαν ήταν ψηλή,μελαχροινή,με μπούκλες μέχρι τους ώμους.Φορούσε ένα καυτό σόρτς και ένα λευκό Τ-Shirt με ραντάκια,που άφηνε ακάλυπτη την επίπεδη κοιλίτσα της.Δίπλα του ήταν μια μεγάλη…

Περισσότερα

ΔΙΗΓΗΜΑ. Αλέκος Χατζηκώστας: Καθολική…αγάπη.  

  Καθολική…αγάπη Της το είχε ζητήσει κι ας είχε τις αντιρρήσεις της. «Θα ήθελα σε αποχαιρετήσω καθώς φεύγεις. Ένας Θεός ξέρει, αν ποτέ σε ξαναδώ» Ίσως η λέξη Θεός την έκανε να λυγίσει και να το δεχτεί. Άλλωστε είχε διαπιστώσει την πίστη της τους μήνες αυτούς που έκαναν παρέα. Όταν τα πρωινά της Κυριακής άκουγε από το ραδιόφωνο τη λειτουργία, όταν φορούσε πάντα έναν μεγάλο σταυρό στο λαιμό της, όταν προσεύχονταν όπως του ’λεγε τα βράδια της. Ήταν Καθολική και αυτός τουλάχιστον στην ταυτότητα έγραφε «Χριστιανός Ορθόδοξος». Δεν τον πείραζε…

Περισσότερα

Διήγημα του ΚΩΣΤΑ ΛΙΑΚΟΥ ΕΙΡΗΝΗ (στην Γιάννα)

Ι Η φωτογραφία στις μεσαίες σελίδες της εφημερίδας, σού δημιουργούσε την εντύπωση πώς διέθετε κάποια λεπτομέρεια που δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητη. Από το επιβλητικό πλήθος ενός κόσμου, κατάφορτου από πανό και συνθήματα για το πολυπόθητο Αγαθό της Ειρήνης, ξεχώριζε το πάμφωτο – δίχως υπερβολή – πρόσωπο της συμπαθέστατης κοπέλας. Έβλεπες μέσα από τα μάτια της η απαράμιλλη να ξεχειλίζει ομορφιά. Νόμιζες, εκείνες τις στιγμές – στο αντίκρισμα αυτής της φωτογραφίας – πώς αυτά τα μάτια, ένας γήινος ήταν δίδυμος αστερισμός, πλέριος από την διάθεση της άδολης προσφοράς και του…

Περισσότερα