Φαντάσματα και βρυκόλακες! Άρθρο του Λευτέρη Πυκνή

Ένα μύθο θα σας πω, που τον μάθαμε παιδιά…. ήταν κάποιος μια φορά που πήγαινε στην ερημιά….. ανάμεσα σε δυο βουνά που τρέχαν γάργαρα νερά!                    Σκέφτηκε πολύ σοβαρά και αναφωνεί με καμάρι και χαρά! Εδώ θα φράξω το στενό να μαζέψω το νερό. Να ποτίζω ζωντανά πόλεις και χωριά!
Χρόνια πέρασαν πολλά βγήκαν βρυκόλακες και φαντάσματα πολλά και μας φάγαν τα πολλά λεφτά!

Πέρασαν Νικόλαος Πλαστήρας… Γεώργιος Παπανδρέου… αργότερα ο γιός του Ανδρέας και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και άλλοι πολλοί είπαν και υποσχέθηκαν πάρα πολλά… ήλθον είδον και απήλθον.

Έχουν περάσει πάνω από εκατό χρόνια και οι καλλικάτζαροι πηγαίνουν τα φώτα και χορεύουν πάνω στα ύδατα που δεν υπάρχουν. Πέρασαν αρκετά χρόνια τα βουνά ενωθήκαν, τσιμέντο έπεσε πολύ… εκατομμύρια ευρώ αμέτρητα, στήθηκαν τα τείχη της Ιεριχούς με την πορτούλα στη βάση ανοιχτή δίχως πάνω το κλειδί!
Και όποιος αντέξει να περιμένει πώς θα πιεί νερό από της κόρης την πηγή…στα όνειρα του τα γλυκά φαντάσματα θα βλέπει να ξυπνά!
Ξανά και ξανά λόγια… λόγια πολλά πολλά και υποσχέσεις από παντού αλλά τα νερά θολά και καθαρά στα ψάρια πάνε μονομιάς για να γλυκάνουν τα αλμυρά!
Όνειρα θερινής νυκτός με φαντασία και υποσχέσεις της κάθε στιγμής τα τσιμεντένια τείχη απ’το πολύ καιρό θα τα πάρει το νερό και θα τα ρίξει στο Γιαλό!
Και μιας και λέω στον γιαλό μια ιδέα μου ήρθε στο μυαλό!

Μήπως λέω με το μικρό μου το μυαλό αντί να πάνε χαμένα τα τσιμεντένια τείχη του φαντάσματος του φράγματος μήπως να τα χρησιμοποιήσετε για το μπάζωμα της θάλασσας για την εκτροπή του παραλιακού δρόμου για την επέκταση του αεροδρομίου;
Άλλωστε δικά μας έργα είναι όλα! Όπως λέμε μες τα γκιό η βιόλα και μυρίζει απ’ όλα!
Όνειρο δεμένο στο μουράγιο…. πόρτα μου κλεισμένη στο νοτιά… μαύρος βαρύς ο ουρανός… είναι μεγάλος ο καημός… να τον αντέξεις δεν μπορείς… λίγα λόγια από τους στίχους του αξέχαστου άσματος του Πάνου Γαβαλά!
Απ’ ότι φαίνεται όσα χρόνια ακόμη θα είμαι ζωντανός δεν πρόκειται να πιω από το φράγμα της κόρης το γεφύρι το νερό! Όνειρα όνειρα περασμένα χρόνια έρχονται και φεύγουν σαν τα χελιδόνια!
Σαν σήμερα 28 Μαϊου του 1979 ο Εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής στο Ζάππειο Μέγαρο υπέγραψε την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση!
Από τότε έπεσαν πολλά λεφτά για έργα να γίνουν πολλά…. αλλά όχι να τα τρώνε τα καλά παιδιά!
Καλά Μυαλά και μια ευχή το έργο του φράγματος να ξεμπλοκαριστεί!
Χίος, 28 Μαΐου 2020
Λευτέρης Πυκνής
Μαλλιάς Καλλιμασιώτης

Σχετικές δημοσιεύσεις

Αφήστε ένα σχόλιο

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.