Το βροντόφωνο Όχι που λησμουνούμε

 

Του Αρχιμανδρίτη Αθανασίου Μισσού

Σε ολίγες ημέρες σύσσωμο το Ελληνικό Θεοσκέπαστο μας Έθνος θα εορτάσει την μεγάλη επέτειο της 28ης Οκτωβρίου του 1940. Μια επέτειος που φέρνει στο προσκήνιο το αήττητο φρόνημα του λαού μας που δεν έκυψε αυχένα στις παράλογες σφετερεστικές διεκδικήσεις των πολεμίων και των ισχυρών.

Ανατρέχοντας ιστορικά στα γεγονότα εκείνων των ημερών, βλέπουμε η Ελλάδα να έχει το ευτυχές προνόμιο να έχει ηγέτη τον Ιωάννη Μεταξά με το καθεστώς της 4ης Αυγούστου που τον παγίωσε στην εξουσία. Ο Μεταξάς εισακούοντας την γνώμη του Ελληνικού Λαού απέρριψε το Τελεσίγραφο της Ιταλίας, που του εστάλη μέσω του Ιταλού Πρέσβη Εμμαουέλε Γκράτσι τις πρώτες πρωϊνές ώρες της 28ης Οκτωβρίου 1940, με το οποίο η γείτονα χώρα εζήτει «Γην και Ύδωρ» την κατάληψη δηλαδή καίριων στρατηγικών σημείων της χώρας μας, ώστε να προωθηθούν οι δυνάμεις του άξονα Βερολίνου – Ρώμης στην Αφρική.

Μετά την ανάγνωση του τελεσιγράφου και παρά τις απέλπιδες προσπάθειες του πρέσβη να πείσει για το αντίθετο, ο πρωθυπουργός μας εδήλωσε ευθαρσώς «Alor’s c’ est la guerre». Την επόμενη το πρωί οι εφημερίδες κυκλοφόρησαν με πρωτοσέλιδο το «ΌΧΙ» ενώ ο λαός μας που είχε εκμανιστεί με τον τορπιλισμό της Έλλης την ημέρα της Παναγίας στην Τήνο, εδέχθη το γεγονός με κωδωνοκρουσίες και ατενίζοντας την μετάβαση του στα ΕλληνοΑλβανικά σύνορα, σαν τους Λακεδαιμονίους που διακαώς επιθυμούσαν «πεδίον δόξης λαμπρόν».

Ηχηρό Όχι εξήλθε και δια χειλέων του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρυσάνθου, όταν αργότερα του εζητήθη να ορκίσει την κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου, υποστηρίζοντας ότι κάθε Ελληνική Κυβέρνηση πρέπει να εκπορεύεται από το θέλημα του λαού και τις ευδοκίες του Βασιλέως.

Ερχόμενοι στο σήμερα, αυτομάτως προβαίνουμε σε συγκρίσεις του τότε με το σήμερα. Έχουμε άραγε πολιτικούς ικανούς να εκφράσουν την θέληση και το συμφέρον του λαού μας ή όλοι κατήντησαν ανδρείκελα της Μέρκελ και του Ερντογάν ;

Έχουμε φυσικά προσωπικότητες, αλλά δυστυχώς το σύστημα τους φιμώνει και φροντίζει για τον μαρασμό τους.

Σύσσωμη η διοικούσα εκκλησία γιατί σιωπά τόσο ένοχα ; Λησμονήσαμε τον περιούσιο λαό και αφεθήκαμε να ασχολούμαστε με ωνητές αρχαιρεσίες.

Η Ελλάδα όμως αναγεννάται σαν τον φοίνικα μέσα από τις στάχτες της και ξανά προς την δόξα τραβά.

ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ

Αθανάσιος Μισσός, Αρχιμανδρίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Ρόδου

 

Σχετικές δημοσιεύσεις

Αφήστε ένα σχόλιο

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.