Τα ημερολόγια έγραφαν 20 Απριλίου 1967 – Ιατρικά Γεγονότα της Χίου 1963-1980…Νο 22

Ιατρικά Γεγονότα της Χίου 1963-1980…Νο 22… Όλα στο φως!

Προδημοσίευση του βιβλίου του Λευτέρη Πυκνή….

Οι μέρες είναι δύσκολες και ζοφερές και η κλεισούρα από την καραντίνα της πανδημίας του Κορωνοϊού έχει επιδράσει θετικά ή αρνητικά στον συναισθηματικό μας κόσμο με αναμνήσεις και αυτοκριτική της πορείας της όποιας ζωής έχει ζήσει ο καθένας μας! Γιορτινές και αργίες τρεις μέρες… αλλά η προσωπική μου ιστορία από 19 έως και 21 Απριλίου 1967 ταρακούνησε την ιατρική οικογένεια της Χίου με το μεγάλο αυτοκινητιστικό ατύχημα που συνέβη στην Νέα Μονή στις 19 Απριλίου 1967 και ώρα 11.00 πρωί! ….

Δεν είναι δυνατόν οι μέρες αυτές να φύγουν ποτέ όσο ζω και αναπνέω από την μνήμη και το μυαλό μου… όσο μου έχει απομείνει…που χάραξαν και στιγμάτισαν την πορεία όλης μου της ζωής! Βρέθηκα από την μια στιγμή στην άλλη στην πόρτα του Αγίου Πέτρου την κτύπησα φαίνεται πολύ δυνατά και ξαφνικά με αποτέλεσμα να με διώξει γιατί θα του χαλούσα την πιάτσα! Και εν τάχει δύο λόγια για το ατύχημα: … είχε πάει εκδρομή στην Νέα Μονή το Γυμνάσιο θηλέων Χίου όπου μαθήτρια ήταν και η Ιουλία της πέμπτης τάξεως όταν για να κάνω κορτε νοίκιασα ένα Opel και στην τελευταία στροφή βρέθηκα στον γκρεμό με τέσσερις τούμπες και σταμάτησε σε μια ελιά ανάποδα …παντζουρλισμός και αναμπουμπούλα … ευτυχώς βρέθηκε ο σημερινός μου φίλος και τότε καθηγητής Γιώργης Διλμπόης μαζί με δύο μαθήτριες και με έβγαλαν μέσα από το κατεστραμμένο αυτοκίνητο!

Έφθασε η αστυνομία των Καρυών μαζί και ο συμμαθητής μου Μιχάλης Μανουράς και με μετέφεραν στην κλινική Αυγουστή όπου εργαζόμουνα από το 1963 και ήμουν το δεξί χέρι του Αυγουστή! Η κατάσταση μου ήταν δραματική με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις … κάταγμα της βάσεως του κρανίου…. πέντε πλευρά σπασμένα ..με τραύματα στο μέτωπο και αριστερά στο στήθος μου και πολλές εκδορές στο σώμα μου! Έγινε μεγάλη κινητοποίηση όλων των ιατρικών ειδικοτήτων… πρώτος που με συναρμολόγησε ο Χειρουργός Κώστας Βαλαντάσης με συρραφή των τραυμάτων ο μεγάλος μου δάσκαλος Γιάννης Αυγουστής που στην κυριολεξία έπαθε σοκ…γιατί με θεωρούσε παιδί του αλλά είχε βάλει όλες τις γνώσεις και τις εμπειρίες του για την θεραπεία μου! Ο Μιχάλης Μπιλιράκης έβγαλε τις ακτινογραφίες….ο Χρήστος Μπίτσας μου έκανε βυθοσκόπιση οφθαλμών όπου τα στοιχεία ήταν πολύ δραματικά και ο Μιχάλης Βουρνούς που έκανε όλες τις εργαστηριακές εξετάσεις που ήταν αναγκαίες… βρέθηκα σε τετραπληγία για 48 ώρες σε κωματώδη κατάσταση με ορρούς και φάρμακα και όσοι με αγαπούσαν με πολύ προσευχή….προς την Παναγία της Νέας Μονής που όπως φάνηκε έβαλε το χέρι της!

Μεγάλες εξελίξεις στην Ελλάδα με πολιτικοστρατιωτικά Γεγονότα με την κάθοδο των τεθωρακισμένων του στρατού και την πατρίδα μας να μπαίνει στο γύψο! Ας  όψονται  οι αίτιοι που προκάλεσαν αυτές τις καταστάσεις! Μετά από δύο εικοσιτετράωρα αγωνίας με την έντονη θεραπεία που μου έγινε ξημερώματα της 21ης Απριλίου 1967 άρχισαν τα πρώτα σημάδια της επανόδου μου στην ζωή! Αλλά το περίεργο είναι ότι κοιμήθηκα σε βαθύ κώμα με δημοκρατία και ξύπνησα με δικτατορία! Τελικά είμαι μέσα στην δραματική ιστορία της Ελλάδας! Δεν είναι ανάγκη να πω και να γράψω  το σούσσουρο και το κουτσομπολιό που επικρατούσε σε όλη την Χίο αφού γκρεμοτσακίστηκα μπροστά σε εκατοντάδες μαθήτριες και πολλούς καθηγητές!

Πρωταγωνιστές της ιστορίας ο Λευτέρης και η Ιουλία….που τελικά ο μεγάλος έρωτας και η αγάπη έγραψε την δική μας ιστορία της Χίου!

Δεν είναι τυχαίο ότι σήμερα 20 Απριλίου όπως έγραφαν και τα επιτραπέζια ημερολόγια των γραφείων μας τόσο το δικό μου όσο και του Αυγουστή  20 Απριλίου 1967 ήταν τα γενέθλια του Γιάννη Αυγουστή και είχα γράψει δύο μέρες πιο νωρίς τα ” Χρόνια Πολλά ” γι’αυτό ακριβώς το λόγο και αντί μνημοσύνου αφιερώνω το σημερινό ιατρικό γεγονός που αφορά την δική μου προσωπική ιστορία που γράφτηκε τότε με πολύ αίμα και μεγάλο πόνο σ’ όλους τους πρωταγωνιστές… στον μεγάλο μου δάσκαλο Γιάννη Αυγουστή, στην Ιουλία μου και σ’όλους που συμμετείχαν εκείνες τις δύσκολες ώρες με αγωνία και πόνο για την έκβαση της υγείας μου! Αυτά είναι τα προσωπικά μου ιατρικά Γεγονότα που σφράγισαν την οικογένεια και την ζωή μας! Καλό ξημέρωμα!

Χίος, 20 Απριλίου 2020

Λευτέρης Πυκνής

Μαλλιάς Καλλιμασιωτης

Σχετικές δημοσιεύσεις

Αφήστε ένα σχόλιο

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.