ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ στον ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΩΤΑ της ΖΩΗΣ ΜΟΥ !!!
ΧΙΟΣ 19 Απριλίου 1967 ……ΧΙΟΣ 19 Απριλίου 2019 …
Δέν είναι πολλά! Ακριβώς (52) χρόνια!!!
Απόψε πού έχω συννεφιά κ´ένα βάρος στην ΚΑΡΔΙΑ ο νούς μου πάει σε ΣΕΝΑ!!!
Καί πώς θα μπορούσε ο νούς μου το μυαλό μου, η καρδιά μου, η ψυχή μου, να μήν βρίσκεται αυτήν την ιστορική μέρα για τον μεγάλο μας έρωτα στην ΙΟΥΛΙΑ μου!
Ή ώρα είναι 00.20 της 19 Άπριλίου 2019!
Σχεδόν πρίν από δύο ώρες ήρθα στο σπίτι μετά από μια Πανδαισία που για τρείς ώρες απόλαυσα στο Ομήρειο Πνευματικό Κέντρο Χίου στην εκδήλωση τού Μουσικού Σχολείου ΧΙΟΥ και το αντίστοιχο της Σάμου μόνο μία τάξη γιατί φέτος ξεκίνησε!
Φυσικά πήγα για να απολαύσω και να δώ την μεγάλη μου εγγονή ΜΑΡΙΖΑ πού φοιτά στο Μουσικό Σχολείο!
Τό Ομήρειο Τίγκα από κόσμο, πατός σε,πατός με!
Το Αδιαχώρητο!
Είχα πολλά χρόνια να απολαύσω τέτοιο θέαμα οπτικό και ακουστικό! Χάρμα Οφθαλμών! Κάθε είδους μουσική κλασική, Μεσσογειακή, από τα Ελληνόφωνα χωριά της κάτω Ίταλίας και βάλε! Ο Ενθουσιασμός του κόσμου και τα χειροκροτήματα συνέθεταν το πάζλ της παραστάσεως !
Άλλά γιατί τα γράφω όλα αυτά αφού το μυαλό μου ήταν στόν Μεγάλο μου ΕΡΩΤΑ πού έφυγε στις δέκα του Μάη του 2013 και δεν πρόλαβε να καμαρώσει και να απολαύσει όλα αυτά που μόνος μου σήμερα απολάμβανα χωρίς την παρουσία της!
Δέν είναι τυχαίο το γεγονός και οι ημερομηνίες που όλη μου την ζωή με κυνηγάνε!
Σάν σήμερα στίς 19 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967 το τότε Λιβάνειο Θυλέων Χίου με την Ίουλία μαθήτρια της πέμπτης τάξεως πήγαν εκδρομή στην ΝΕΑ ΜΟΝΗ της ΧΙΟΥ!
Άπό τις 27 Όκτωβρίου 1966 είχε ξεκινήσει και θεριέψει ο μεγάλος μας ´Ερωτας!
Νοίκιασα ένα αυτοκίνητο OPEL και μάλιστα καινούργιο και πήγα να την συναντήσω!
Μάλλον την φιγούρα μου ήθελα να κάνω, τότε ήμουν 20 χρονών μπροστά σε όλες τις μαθήτριες!
Πρίν την τελευταία στροφή χωρίς να μπορώ τόσα χρόνια να θυμηθώ το πώς έγινε γκρεμοτσακίστηκα με πέντε τούμπες στο γκρεμό!
Η ώρα ήταν περίπου 11 και κάτι το πρωΐ της 19 Απριλίου 1967 Βαγιανοτετάρτη! Αυτό ήταν!!!
Κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, κάταγμα βάσεως κρανίου, πλήρης τετραπληγία για 48 ώρες! Και πότε ξύπνησα και βγήκα από το ΚΩΜΑ ; Ξημερώματα της 21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967 ( ΕΛΛΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ) μέ ξύπνησαν φαίνεται τα ( TANKS) ΑΡΜΑΤΑ!
Αστειευόμενος πάντοτε από τότε το λέω για καλαμπούρι και για χαβαλέ αλλά αυτή είναι η αλήθεια και η πραγματικότητα!
Πιστεύω ότι πράγματι έβαλε το χέρι της η ΠΑΝΑΓΙΑ και γιαύτό έχω μεγάλη αδυναμία και στην ΝΕΑ ΜΟΝΗ!
Πήγα και γύρισα στον άλλο κόσμο γιατί μέσα μου κάτι μού λέει ότι κάπου βρέθηκα αλλά ο ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ με έδιωξε ως ανεπιθύμητο ίσως για να παιδεύω όλους εσάς με τα γραφτά μου,τα κείμενα και τα διαφορά άρθρα μου!
Οί μνήμες οι αναμνήσεις οι νοσταλγίες της Μεγάλης μου Αγάπης του Μεγάλου ΕΡΩΤΑ και της λατρείας για την ΙΟΥΛΙΑ μου δεν μπορούν ούτε να σβήσουν, ούτε να ξεχαστούν, ούτε να παραγραφούν ποτέ!
Γι’ αυτό άλλωστε έχω γράψει και την Ιστορία του Μεγάλου μας ΕΡΩΤΑ στα τρία από τα τέσσερα βιβλία που έχω εκδώσει πρός τιμήν της και για να την κρατήσω για πάντα ΖΩΝΤΑΝΗ!
Σταματώ εδώ γιατί τα δάκρυα τρέχουν βροχή και δεν μπορώ να συνεχίσω γιατί διαφορετικά θα έγραφα και πάλι ένα βιβλίο!
Καλό Ξημέρωμα!
Ζητώ από τις φίλες, τούς φίλους και τους τυχόν αναγνώστες αυτού του κειμένου συγνώμη αν σάς συγκίνησα με την προσωπική μας ιστορία που πάντοτε την είχαμε δημόσια γιατί και τα δύσκολα χρόνια είμαστε υπερήφανοι για τον Μεγάλο μας ΕΡΩΤΑ και την αληθινή μας Αγάπη!
Λευτέρης Πυκνής
( Μαλλιάς) Καλλιμασιώτης
