Ονείρου απόπλους *
Ξεμακραίνει τούτη η σχεδία, μισοκαρφωμένη,
λειψή από καρφιά και σανίδια.
Δυο μαδέρια από κατεδάφιση όλο και όλο το σκαρί.
Φύλλα κίτρινα στολισμένη, με τις ρίζες ρηχές
και με μια σχισμένη σημαία, ίδιο κουρέλι,
τυλιγμένη στα κομμένα πόδια.
Πιο κει το κεφάλι δαφνοστεφανωμένο, πεταμένο
σ’ ένα σάπιο τελάρο από ψαριά στο σκοτάδι.
Αραιά και πού κελεύσματα από την στεριά,
άνισος αγώνας, σπασμένα κουπιά, ανάποδες ρότες
κατά τα βράχια, κατά του μηδενός τον ορίζοντα.
Ένα μανιάτικο μοιρολόι σχίζει της πέτρας τα φτερά,
μια κρητική μαντινάδα πενθεί του έρωτα τη λήθη.
Μαυροφορεμένα πουλιά τρυπώνουν στις στέγες,
έρημα τα σπίτια από ψυχές .
Κι αυτός ο άνεμος αγκαλιά με τη βροχή
όλο κλαίνε από μοναξιά που τους έλαχε
στην ακατοίκητη ζωή, να φυλάνε διαχωριστικές.
Είναι και αυτές οι εμμονές που πετάνε άγκυρες με φως
από τις πληγές του ήλιου για τους απάνεμους δρόμους.
Είναι και αυτές οι ζωγραφιές των παιδιών που φυτεύουν
πράσινο στο τσιμέντο και λουλούδια στις κάνες των όπλων.
Είναι και αυτό το γαλάζιο των ματιών που δεν ξεφτίζει
στο χρόνο όσα βλέμματα με απόγνωση και αν μπήξουν.
Είναι και τούτο το χώμα ανάκατα με μάρμαρο και αίμα
που δεν αφήνει το όνειρο δάκρυα και στάχτες να γενεί.
Αχ! πόσο θέλω να ξαναδώ τα ανθισμένα χαμόγελα,
τους χορούς στις πλατείες με τσιγγάνικα βιολιά,
τις γειτονιές του βράχου με τα λευκά περιστέρια,
το περιβόλι της Παναγιάς να περπατούν οι αγγέλοι.
Αχ! πόσο θέλω έτσι ν’ αποσώσει τούτο τ’ όνειρο.
*Το ποίημα τιμήθηκε με το Γ΄ Βραβείο στους 33ους Δελφικούς Αγώνες Ποίησης
της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών .
……………………………………..
Η αλήθεια είναι ότι όπου και να κοιτάξεις γύρω σου βλέπεις πρόσωπα μελαγχολικά ανθρώπους απελπισμένους…
Η κατάθλιψη και η απογοήτευση κυριαρχούν στον τόπο μας εδώ και καιρό…
Υπάρχει ελπίδα; Σαφώς την απάντηση στην κρίση που ταλανίζει την χώρα μας μπορεί να την δώσει-αποκλειστικά θα έλεγα- η Τέχνη. Μία της μορφή η ποίηση. Και, σημερινή επιλογή μας το ποίημα του Κώστα Βασιλάκου ‘Ονείρου απόπλους’ , του ποιητή που κατά την άποψη μου με την ποιητική του δουλειά έρχεται στις μαύρες μέρες που βιώνουμε να αποδείξει ότι η ποίηση που τόσοι πολύ-εύλογο το γιατί- προσπαθούν να υποβαθμίσουν την σημασία της , έρχεται να αποδείξει ότι η ποίηση είναι ζώσα.
Μόλις το 2012 και από τις εκδόσεις ‘Άνεμος Εκδοτική’ κυκλοφόρησε η πρώτη ποιητική συλλογή του Κώστα Βασιλάκου, για να ακολουθήσουν ακόμη τρείς συλλογές : ‘Περί- διαβαίνοντας’/Αγγελάκη εκδόσεις/2013, ‘Λόγια Δραπέτες’/Άνεμος Εκδοτική 2015, ‘Ανάμεσα σε δυο στιγμές’/εκδόσεις Σοκόλη /2017.
Ποίηση του Κώστα Βασιλάκου με αυτό που θα έγραφαν οι κριτικοί με την ξύλινη γλώσσα, ποίηση με ατομικότητα. Πλούσια σε νοήματα, ποιότητα και το χάρισα να αγγίζει την καρδιά του αναγνώστη . Να τον συγκινεί. Μα αυτό δεν είναι ο προορισμός της ποίησης;
Όλα είναι φως( απόσπασμα)
Πώς να χωρέσουν τόσες σκιές σε μια υδρόγειο
με συρματοπλέγματα;
Πώς να χορτάσουν των Ηπείρων οι λαοί
με άρθρα Δικαιοσύνης και όλμους Ελευθερίας;
‘Το Ω των Ωκεανών’
Κώστας Βασιλάκος/Εκδόσεις Σοκόλη.
Ναι, μόλις διαβάσατε ένα μικρό απόσπασμα από το ποίημα του Κώστα Βασιλάκου ‘ Όλα είναι φώς’ που περιλαμβάνει η τελευταία του συλλογή ‘Το Ω των Ωκεανών’. …
Οι φίλοι της ποίησης -κι εμείς οι Χιώτες αγαπάμε την ποίηση από… την εποχή του Ομήρου-, αναζητείστε την 5η αυτή της εργογραφίας του Κ. Β., συλλογή στα βιβλιοπωλεία.
Για το Αθηναίο ποιητή Κώστα Βασιλάκο οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να αντλήσουν περισσότερα στον λογαριασμό του www.facebook.com/kostas Vassilakos.
Ευχαριστώ τον εξαίρετο ποιητή και άνθρωπο Κώστα Βασιλάκο για την συμμετοχή του στη στήλη ΠΟΙΗΣΗ του site diafaneia.eu με το αδημοσίευτο αυτό και βραβευμένο ποίημα του.
Πίνακας ζωγραφικής: Βασίλης Κοζανίδης. Ευχαριστώ θερμά τον αξιόλογο-εκ Κορίνθου- εκπρόσωπο της κλασικής ζωγραφικής στην χώρα μας Βασίλη Κοζανίδη για την άδεια δημοσίευσης της δημιουργίας του. Πληροφορίες για τα έργα Βασίλη Κοζανίδη: http://facebook.com/VasilisKozanidis.
Επιμέλεια στήλης.
Τασσώ Γαΐλα
Αρθρογράφος-Ερευνήτρια
