Γεώργιος Κατρουράκης ο Αναισθησιολόγος που με έκανε Ξεφτέρι…. Ιατρικά Γεγονότα της Χίου 1963-1980 …Νο 16… Όλα στο φως!

 Προδημοσίευση του βιβλίου του Λευτέρη Πυκνή…….

Θα ήταν άδικο και άκαιρο στην σημερινή συγκυρία των γεγονότων με την παγκόσμια καθημερινή αναφορά στους Αναισθησιολόγους με την πανδημία του Κορωνοϊού να μην θυμηθώ και να μην αναφερθώ στον μεγάλο μου δάσκαλο Γιώργο Κατσουράκη ιατρό Αναισθησιολόγο που επί τέσσερις μήνες καθημερινά από 2 Οκτωβρίου 1967 μέχρι 2 Φεβρουαρίου 1968 περνούσαμε ατέλειωτες ώρες μέσα στα χειρουργεία! Τον ευγνωμονώ και με μεγάλη αγάπη και εκτίμηση βαθειά μέσα απ’την καρδιά μου δημόσια του λέω ένα Μεγάλο Ευχαριστώ για τις γνώσεις που απέκτησα μαθητευόμενος κοντά του! Ο μεγάλος Μαιευτήρας Γυναικολόγος της Χίου Δημήτριος Τσαμπλάκος που ξεγέννησε 36.000 παιδιά στις 5 Μαρτίου του 1980 σε επιστολή που μου έστειλε μου γράφει: Εσένα, αγαπητέ Λευτέρη, πρέπει να σε ευγνωμονούν οι Χιώτες. Πρέπει να σε θεωρούν ως μεγάλο Ευεργέτη τους! Επί δέκα και πλέον χρόνια με βοήθησες εις το έργον μου σε πολλές πάρα πολλές επεμβάσεις εβοήθησες και μένα και τους άρρωστους μου! Εγώ θα σε ευχαριστώ πάντοτε! Σε σένα πάντα έχω εμπιστοσύνη! Σε χαιρετώ! …..

Όλα τα λόγια και οι ευχαριστίες του Τσαμπλάκου ανήκουν στην πραγματικότητα στον μεγάλο μου δάσκαλο Γιώργο Κατσουράκη γι’ αυτά που πρόσφερα μέσω των γνώσεων που μου εμπέδωσε τα ωραία χρόνια τους λίγους μήνες που ήμουν κοντά του! Τώρα ποιος είναι ο Γεώργιος Μιχαήλ Κατσουράκης και της Μαρίας Βολονάκη: Νησιώτης γεννήθηκε στις 14 Αυγούστου 1934 και μεγάλωσε στην Ρόδο όπου τελείωσε τα μαθητικά του χρόνια και αμέσως στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών απ’ όπου έλαβε το πτυχίο της ιατρικής και αμέσως έπεσε με τα μούτρα για να πάρει την ειδικότητα του Αναισθησιολόγου.. ήταν το Νο 13 Αναισθησιολόγος στην σειρά όταν τελείωσε το 1960. Παντρεύτηκε το 1959 την Αφροδίτη Καραμπάτση από το Πλωμάρι της Λέσβου η οποία ήταν παιδίατρος…. έχει φύγει από την ζωή πριν πέντε χρόνια! Απέκτησαν δύο παιδιά ένα γιό τον Μιχάλη οδοντίατρο και μια κόρη την Ευαγγελία διδασκάλισσα για παιδιά με ειδικές ανάγκες! Έχει τέσσερα εγγόνια από δύο το κάθε παιδί του! Μόλις πήρε την ειδικότητα πήγε στο νοσοκομείο της Ρόδου που ήταν επιθυμία του πατέρα του ο οποίος ήταν γιατρός καθώς και πολλά μέλη της οικογένειας από προπαππούδες ήταν γιατροί και μάλιστα ο θείος του ο Νικήτας Κατσουράκης Καθηγητής Οφθαλμολογίας και πολλά χρόνια στο Οφθαλμιατρείο Αθηνών καθώς και πολλά εξαδέλφια και όσοι φέρουν το επίθετο Κατσουράκης είναι γιατροί διαφόρων ειδικοτήτων!

Στην Ρόδο κάθισε μόνο ένα χρόνο γιατί η ζήτηση στα νοσοκομεία των Αθηνών ήταν πολύ μεγάλη. Οπότε το 1964 ανέλαβε Διευθυντής του Αναισθησιολογικού τμήματος του Νοσοκομείου της Νέας Ιωνίας Αγία Όλγα! Ακόμη η αναισθησιολογία ήταν στα σπάργανα της! Για να πάρει την ειδικότητα εξεταστές ήταν: ο Βύρων Μεγαλοοικονόμου καρδιολόγος ο καθηγητής του Λαϊκού Νοσοκομείου Χειρουργός Νικόλαος Χρηστέας και η Αναισθησιολόγος Σοφία Καμβύση! Από το 1950 σταδιακά με τους μεγάλους χειρουργούς της εποχής εκείνης Καραγιαννόπουλος…. Τούντας… Χρηστέας και πολλοί άλλοι έβλεπαν την ανάγκη ότι για να προχωρήσει η χειρουργική έπρεπε να υπάρχει σωστή νάρκωση όπως εξελίχθηκε σε Δανία…. Αγγλία…. Αμερική με νέα φάρμακα και νέα τεχνολογία που συνεχώς ήταν αναπτυσσόμενη με νέα μηχανήματα. Η πρώτη χειρουργική επέμβαση με αιθέρα έγινε στην Βοστώνη στις 16 Οκτωβρίου 1846 για αφαίρεση όγκου της γνάθου!

Υπάρχει σχετικός πίνακας ζωγραφικής…. Το 1955 ιδρύθηκε η αναισθησιολογική εταιρεία από είκοσι μέλη αναισθησιολόγους…. Καρδιολόγους και χειρουργούς! Η σχολή αναισθησιολογίας της Κοπεγχάγης λειτούργησε ως το 1960 ταυτόχρονα έφυγαν πολλοί για Αγγλία ( Καμβύση,.. Ρήγας…. Λαμπράκη… Κωτσονόπουλος…. Δήμας….Καντιάμης ) …. και άλλοι στη Δανία. Το 1950 έως 1952 στον Ερυθρό και Ευαγγελισμό Διευθυντές Σ. Κουρεμένος και Ε. Κωτσονόπουλος. Πρώτος καθηγητής ο Σπύρος Μακρής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης… Σιγά σιγά στελεχώνονται όλα τα νοσοκομεία με ονόματα όπως αναφέρω με πρωταγωνιστές τον Σπύρο Μάκρη την Σοφία Καμβύση την Μ. Ιακωβίδου – Τούντα …., την Κατερίνα Ρουσσάκη…. Χασαπάκης κ.λ.π.

Από το 1960 – 1962 άρχισε μαζί με την αναισθησιολογία να αναπτύσσεται και η καρδιοχειρουργική και πολλά είδη μεταμόσχευσης! Μαζί με τον δάσκαλο μου Γιώργο Κατσουράκη έζησα έντονες συγκινήσεις και στιγμές μέσα στα χειρουργεία τόσο του Νοσοκομείου της Νέας Ιωνίας Αγία Όλγα με τους συνεργάτες της αναισθησιολογίας καθώς και τους χειρουργούς τον Υφηγητή Δημήτρη Ζαμπούρα τον Ιωάννη Σπηλιώτη τον Νίκο Παπαθανασίου τον Θεόδωρο Σταθόπουλο τον Φώτη Μαντά Μαιευτήρας Γυναικολόγος τον Παναγιώτη Γιαννόπουλο ουρολόγο και την επιμελήτρια κ. Κριθαρά …. όσο και και στις διάφορες κλινικές που καθημερινά πηγαίναμε με πληθώρα χειρουργών διαφόρων ειδικοτήτων…. εκτός από την νάρκωση ειδικότερα στις εφημερίες νοσοκομείων που υπήρχε ανάγκη από χέρια για τα έκτακτα περιστατικά και τροχαία ατυχήματα μου δόθηκε η ευκαιρία να εξασκηθώ στην συρραφή τραυμάτων και αντιμετώπιση καταγμάτων κ.λ.π. καθώς και πολλές φορές συμμετείχα σε μεγάλες επεμβάσεις ως βοηθός! Μερικές κλινικές που θυμάμαι η Αθηνά….η Παναγιά του Λιούγκα στην Νίκαια και φυσικά ο Άγιος Παύλος του Ανδρέα Κοκκέβη πρώην υπουργού υγείας επί Ενώσεως Κέντρου!

Σ’ αυτή την κλινική γνώρισα και έναν ξεχωριστό Χιώτη προϊστάμενο των Χειρουργείων τον Στέλιο Κιουράνη αδελφό του γνωστού μας Νίκου Κιουράνη που με πολύ Αγάπη και συμπάθεια με εξυπηρετούσε μερικές φορές που ο δάσκαλος μου γιατρός Αναισθησιολόγος Γιώργος Κατσουράκης για άλλα επείγοντα περιστατικά με άφηνε μόνο μου να τα βγάλω πέρα γιατί μου είχε απόλυτη εμπιστοσύνη! Ο Γιώργος Κατσουράκης παρέμεινε στην Αγία Όλγα μέχρι που εφαρμόζεται το ΕΣΎ επί Γεννηματά και ήταν αναγκασμένος να διαλέξει η Δημόσιο ή ελεύθερο επάγγελμα!

Οπότε διάλεξε τις κλινικές όπως τον Άγιο Παντελεήμονα τον Άγιο Νικόλαο……. στην Κυψέλη και είναι ο πρώτος που χορηγούσε ενδοτραχειακή νάρκωση στο ΥΓΕΙΑ όπως και σ’ αυτές που πηγαίναμε μαζί! Ένα από αυτά που θυμάμαι από συζητήσεις είναι η νάρκωση που χορήγησε σε εγχείρηση καταρράκτη στον Δημήτρη Χορν γιατί δεν ήθελε τοπική νάρκωση όπως συνηθίζεται και να μην είναι ξύπνιος!

Ο φίλος μου πλέον σήμερα Γιώργος Κατσουράκης δούλευε μέχρι πριν πέντε χρόνια το 2015 με 52 χρόνια στην υπηρεσία της Υγείας για συνταξιοδότηση! Τέλος τον ευχαριστώ απ’ τα τα βάθη της καρδιάς μου για τις γνώσεις που απέκτησα και εξελίχθηκα μέσα στον χώρο της Υγείας της Χίου ως μια χρήσιμη οντότητα και με όσες δυνάμεις και γνώσεις είχα βοήθησα τους συνανθρώπους μας και φυσικά έζησα με αξιοπρέπεια την γυναίκα μου και τα παιδιά μας! Εύχομαι να είναι καλά γερός υγιής και δυνατός και να χαίρεται παιδιά και εγγόνια μέχρι τα βαθειά γηρατειά!

Καλό απόγευμα! Χίος, 6 Απριλίου 2020 μιας και είναι του Αγίου Ευτυχίου και Ευτυχίας! ΕΥΤΥΧΕΙΤΕ!

 

 

Λευτέρης Πυκνής

Μαλλιάς Καλλιμασιώτης

Σχετικές δημοσιεύσεις

Αφήστε ένα σχόλιο

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.