ΒΙΒΛΙΟ| Το καθάριο σύννεφο της φυγής

Κριτική προσέγγιση: Τασσώ Γαΐλα

Ο Κώστας Λιάκος συγγραφέας, ποιητής και σχολιογράφος σε ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα μόλις κυκλοφόρησε το όγδοο βιβλίο του, βιβλίο σειρά διηγημάτων είδος-το διήγημα- που ο δημιουργός κατέχει άριστα.

Το καθάριο σύννεφο της φυγής , το διήγημα που ‘ανοίγει’ την συλλογή, δηλαδή… το ομότιτλο του τίτλου του βιβλίου για να ακολουθήσουν ακόμη 14 διγηγήματα άλλα μικρότερης έκτασης, άλλα μεγαλύτερης ,όλα όμως στο σύνολο  τους γραμμένα με ταλέντο, γνώση της τεχνικής γραφής καλού διηγήματος, με ποιότητα και επαγγελματισμό.

Στην εργογραφία του ο συγγραφέας Κώστας Λιάκος μας έχει ήδη παρουσιάσει και ένα ποιητικό και διηγήματα και πεζό κι όλα μαζί με το δοκίμιο που πειραματίζεται ο ταλαντούχος δημιουργός πολλά χρόνια τώρα σχηματίζουν την εικόνα ενός αξιόλογου λογοτέχνη που αξίζει τον κόπο να ‘ρίξουν’ οι φίλοι του διηγήματος και μια  ματιά σε αυτήν την νέα του συλλογή.

Λέξεις όμορφες και αρκετές φορές μισοξεχασμένες θα συναντήσει ο αναγνώστης στις σελίδες του βιβλίου Το καθάριο σύννεφο της φυγής…. Και όχι δεν θα φύγει … θα μείνει να το διαβάσει όλο, να απολαύσει καλό διήγημα στο στυλ και ύφος των κλασικών διηγηματογράφων μας του περασμένου αιώνα.

Διαβάζουμε μαζί ένα μικρό διήγημα της συλλογής;

Τυχαία επιλογή: σελίδα 29, τίτλος διηγήματος:

Στιγμιότυπο παραδειγματικής θύμησης

Φαίνεται, ακόμα και σήμερα, υπάρχουν ελάχιστα έστω, νιάτα, με χαμόγελα δροσερά, ξεχασμένα από εποχές ανεπίστρεπτες.

Το μεσημέρι εκείνο του Μαρτίου, αυτή την έντονη αίσθηση δημιούργησε στον Γρηγόρη, έναν άντρα προχωρημένης ηλικίας. Μια αίσθηση, πραγματικά ξεχωριστή.

Από το βάθος του δρόμου, άκουγε φωνές αγοριών και κοριτσιών, σαν ένα ηχητικό θαρρείς δίχτυ, που είχε απλωθεί σ’ όλο το μήκος και πλάτος της γειτονιάς. Ήταν η ώρα που έληξαν τα μαθήματα του Γυμνασίου και Λυκείου.

Ύστερα από λίγο ένιωσε, ότι δεν μπορούσε να φανταστεί. Δύο μαθήτριες-παραδόξως για τα σημερινά δεδομένα- η παρουσία τους δημιούργησε, ανάμικτα συναισθήματα νοσταλγίας και ευχάριστης έκπληξηςαφ’ ενός, αλλά και οργής και πόνου αφ’ ετέρου.

Φτάνοντας κοντά στον Γρηγόρη τα δύο συμπαθητικά , νόστιμα κορίτσια , η αύρα της απαράμιλλης νιότης τους , ασυγκίνητο δεν τον άφησε.Η μία, ακόμα περισσότερο, εκείνες τις στιγμές, εξέπεμψε μια αισθησιακή διάθεση. Κι’ αυτό, καθώς τα λαμπερά ηλιόχαρα της μάτια, τον έκαναν να προσέξει τον κόκκινο στηθόδεσμο της που άφηνε σε βασανιστικά εντυπωσιακή θέα, η διάφανη ανοιχτή μπλούζα της.

Ο θαυμασμός του, απαρατήρητος δεν πέρασε από τη συμπαθητική κοπέλα.

Το χαμόγελο της, σαν ηλιακή καταιγίδα πάνω του έπεσε, ακινητοποιώντας τον στιγμιαία, στις εκστάσεις μιας ακατανίκητης νοσταλγίας και μιας-από καιρό- λησμονημένης επιθυμίας που ξαφνικά, δυναμιά κι ανέλπιστα επέστρεψε.

Φαντάστηκε πως η κόρη μιας υπέροχης αρχαίας θεάς , νικώντας τον χρόνο έφτασε ως εδώ , για να θυμίσει στο επιβαλλόμενο ‘σήμερα’ ότι η ομορφιά δεν θα πάψει , σε πείσμα του, να υφίσταται!

Η ματιά του κατάφορτη από πόθο και τρυφερότητα, διασταυρώθηκε με την δική της. Αμέσως, όμως, σκέφτηκε, πως η κοπέλα, δεν αποκλείεται να χαμογέλασε και από το κατάλευκο κεφάλι του, σαν ένα χιονισμένο πια τοπίο μάταιης ωριμότητος.

Αναγκάστηκε να την προσπεράσει. Δεν άντεξε και γύρισε πάλι να την δει! Το ίδιο κι εκείνη έκανε, ενώ του χαμογελούσαν μαζί με τη φίλη της-αυτή τη φορά- όπως απομακρύνονταν.

Συνέχισε, με το ανάμικτο εκείνο αίσθημα της ικανοποίησης μα και της πίκρας τον δρόμο του , θέλοντας το στιγμυότυπο αυτό στο νου και στην καρδιά, τουλάχιστον να συγκρατήσει. Ακριβώς για να θυμάται, κάθε φορά, πως τη νιότη, σαν δεν τυην υπολογίζεις όταν πρέπει, με απάνθρωπη ταχύτητα σε εγκαταλείπει.

Κώστας Λιάκος, σύγχρονος διηγηματογράφος με καταγωγή από την Λέσβο και γιός του αξιόλογου λυρικού ποιητή της γενιάς Ελύτη κλπ,  του ποιητή Γιώργου Λιάκου.

Σήμερα σας παρουσίασα μια σύντομη κριτικογραφία μου για την τελευταία του δουλειά την σειρά διηγημάτων του με τίτλο: Το καθάριο σύννεφο της φυγής.

Δουλειά του Κ. Λ., που αξίζει να αποκτήσουν οι φίλοι του καλού διηγήματος, του διηγήματος που το εχουν κατατάξει –και δίκαια- σε ένα από τα πιο δύσκολα είδη του πεζού λόγου.

Ο συγγραφέας επέλεξε να κυκλοφορήσει την συλλογή του γράφοντας την σε πολυτονικό σύστημα και επί πλέον εμπλούτισε στο δεύτερο μέρος- την συλλογή- με κρίσεις σημαντικών ανθρώπων των γραμμάτων για προηγούμενες δημιουργίες του.

Κώστας Λιάκος/Το καθάριο σύννεφο της φυγής/Αθήνα 2018..

Καλοτάξιδο κ. Λιάκο…

Σημείωση: Σύντομα και στη στήλη <Το διήγημα του Σαββάτου> το site θα φιλοξενήσει ακόμη ένα διήγημα από το βιβλίο του λογοτέχνη Κώστα Λιάκου Το καθάριο σύννεφο της φυγής , του οποίου σήμερα προχωρήσαμε σε σύντομη βιβλιοκρισία.

Κριτικό σχόλιο:

Τασσώ Γαΐλα

Αρθρογράφος-Ερευνήτρια

Σχετικές δημοσιεύσεις

Μία άποψη για το “ΒΙΒΛΙΟ| Το καθάριο σύννεφο της φυγής”

  1. ria gaila

    Έχω την τύχη να γνωριζω προσωπικά τον συγγραφέα Κώστα Λιάκο.εξαιρετος άνθρωπος κ λαμπρος καλλιτέχνης.καλη επιτυχία στο καινούργιο του βιβλίο

Αφήστε ένα σχόλιο

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.