Χιακή Συμπολιτεία| Τα ερωτήματα για τη Μονομετοχική παραμένουν ανοιχτά

Με συγκεκριμένα ερωτήματα ως προς την οικονομική διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος, το ρόλο της Μονομετοχικής του Δήμου, το θέμα που έχει προκύψει με πρακτικές του αντιδημάρχου κ. Καραμανή με τη διανομή ειδών πρώτης ανάγκης σε ευπαθείς ομάδες χωρίς διαφάνεια παρενέβη στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου η Χιακή Συμπολιτεία.

 

Tα συγκεκριμένα ερωτήματα, ωστόσο, δεν απαντήθηκαν ούτε από τον κ. δήμαρχο ούτε από τον κ. Καραμανή. Τα ερωτήματα ως προς τη Μονομετοχική παραμένουν ανοικτά και η Χιακή Συμπολιτεία θα ζητήσει ειδική συνεδρίαση για το ζήτημα.

 

Αναλυτικά, η Χιακή Συμπολιτεία στην παρέμβασή της επισήμανε:

 

 

Μια από τις σημαντικότερες διαστάσεις του προσφυγικού ζητήματος όπως αυτό διαμορφώνεται τα τελευταία χρόνια είναι η οικονομική διάσταση. Ποσά μεγάλου και συχνά απροσδιόριστου  όγκου κατευθύνονται στην περίθαλψη των προσφύγων. Ο τρόπος που διατίθενται, μέσα από ποια κανάλια, με ποιους μεσολαβητές, ο τρόπος που ξοδεύονται και αν τελικά φτάνουν στους τελικούς αποδέκτες έχει προκαλέσει μεγάλες συζητήσεις. Κι η έλλειψη διαφάνειας έχει οδηγήσει σε δικαστική διερεύνηση του θέματος, από ευρωπαϊκούς κι ελληνικούς ελεγκτικούς μηχανισμούς, αλλεπάλληλες κρίσεις στο υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής και εύλογη δυσπιστία στην κοινωνία.

 

Για να έρθουμε στα καθ’ ημάς. Υπάρχουν καίρια ερωτήματα που έχουμε (κι εμείς και άλλοι) θέσει και δεν έχουν απαντηθεί. Πόσα ήταν τα χρήματα που κόστισε η ΒΙΑΛ, από πού προήλθαν, πώς ξοδεύτηκαν. Τι γίνεται με τα κονδύλια για τη σίτιση των προσφύγων;  Τι γίνεται με ενοικιάσεις κτηρίων από την EASO (που παρεμπιπτόντως κι αυτή βρίσκεται υπό διερεύνηση)  κτιρίων για τις υπηρεσίες ασύλου τα οποία εκ των υστέρων αποδεικνύονται ακατάλληλα; Απαντήσεις δεν έχουν δοθεί κι εδώ η ευθύνη δεν είναι μοιρασμένη. Είναι αποκλειστικά ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης.

 

Εμείς είχαμε εγκαίρως προτείνει ήδη στην πρώτη φάση του προσφυγικού το 2015 «να μπει ο Δήμος μπροστάρης στην αλληλεγγύη». Γιατί, εκτός όλων των άλλων, θέλαμε η διαχείριση πόρων και προσφορών να γίνεται με διαφάνεια και αξιοπιστία. Αντί γι’ αυτό η δημοτική αρχή –με τη συναίνεση τότε της μείζονος αντιπολίτευσης- προτίμησε να «αξιοποιήσει» έναν θεσμό εκ των πραγμάτων αδιαφανή και μακριά από τον έλεγχο του Δημοτικού Συμβουλίου και τα μάτια των πολιτών, τη Μονομετοχική Ακινήτων Δήμου Χίου Α.Ε.

 

Μέχρι και σήμερα και το Δημοτικό Συμβούλιο  και η κοινωνία δεν έχουν μάθει ποιες ακριβώς συμφωνίες και με ποιους σύναψε η Μονομετοχική, ποιοι ακριβώς ήταν οι πόροι που διαχειρίστηκε. Κι επίσης πόσα ακριβώς άτομα προσέλαβε για τον καταυλισμό της Σούδας, για ποιες ακριβώς ανάγκες και με ποια κριτήρια. Κι όταν κάποτε εδώ στο Δημοτικό Συμβούλιο αποκαλέσαμε τη Μονομετοχική «μαύρη τρύπα» κάποιοι εξανέστησαν λες κι έπεφταν από τα σύννεφα.

 

Κι ερχόμαστε στο θέμα που αφορά στον αντιδήμαρχο και πρόεδρο της Μονομετοχικής κ. Καραμανή. Και το κάνουμε σήμερα, στον θεσμικά ενδεδειγμένο χώρο, το Δημοτικό Συμβούλιο, γιατί εμείς κάνουμε πολιτική κι όχι παραπολιτική, κάνουμε διάλογο κι όχι κουτσομπολιό. Όσο κι αν επιδιώκουν κάποιοι αυτόκλητοι και αυτοδιορισμένοι εισαγγελείς να καθορίσουν την ατζέντα καταπώς τους βολεύει και τους εξυπηρετεί, και εγκαλούν κιόλας όσους δεν συμμορφώνονται με τις υποδείξεις τους.

 

Ο αντιδήμαρχος και πρόεδρος της Μονομετοχικής λοιπόν διέθεσε σε ευπαθείς ομάδες συμπολιτών μας μέσω των συλλόγων τους είδη πρώτης ανάγκης. Κι εδώ εγείρεται μια σειρά από εύλογα ερωτήματα: από πού προέρχονταν αυτά τα είδη; Ποιοι ήταν οι δωρητές; Ποιες ήταν οι ποσότητες; Ποιος ήταν ο αρχικός τους προορισμός; Γιατί δεν πήγαν στους αρχικούς αποδέκτες; Περίσσευαν; Δεν ήταν αναγκαία; Ποιος αποφάσισε, ποιος ενημερώθηκε για τη διανομή τους; Εδώ απαντήσεις δεν έχουμε πάρει. «Αξιοποίησα τις γνωριμίες μου για καλό σκοπό» λέει ο πρόεδρος της Μονομετοχικής. Νάτη πάλι η αδιαφάνεια για την οποία μιλήσαμε πριν. Η υποχρέωση του Δήμου να δείχνει έμπρακτη στήριξη σε κοινωνικά ευαίσθητες ομάδες γίνεται θέμα γνωριμιών, επαφών, «κονέ».  Και μόνο θλίψη προκαλεί το γεγονός ότι μια θεσμική υποχρέωση του Δήμου μετατρέπεται σχεδόν σε προσωπική μικροπολιτική «ελεημοσύνη».

 

Πρόκειται για μια πρακτική παλαιοκομματική, πελατειακή και καταδικαστέα ακόμα κι αν έχει τις καλύτερες των προθέσεων. Η εποχή του «χάρη στις γνωριμίες μου» και του «κατόπιν ενεργειών μου» επιστρέφει. Γι’ αυτό και ως παράταξη την πρακτική αυτή την αποδοκιμάζουμε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο. Προσθέτουμε όμως ότι οι αιτίες, οι ρίζες αυτής της πρακτικής βρίσκονται στον τρόπο που επέλεξε, πίσω από κλειστές πόρτες, να διαχειριστεί η δημοτική αρχή το προσφυγικό κι εδώ οι ευθύνες είναι σοβαρότατες κι είναι συλλογικές  πολιτικές ευθύνες.

 

Η δική μας αρχή είναι ότι όλα, ειδικά στον ευαίσθητο τομέα της κοινωνικής πολιτικής, πρέπει να γίνονται με διαφανή, αξιόπιστο και αδιάβλητο τρόπο, πρέπει να είναι θεσμικά θωρακισμένες οι όποιες προσφορές και ανοιχτές στα μάτια της κοινωνίας. Κι αυτό ισχύει παντού: από τις σκηνές και τους ηλιακούς φορτιστές, μέχρι τα δισεκατομμύρια που ρέουν αδιαφανώς για το προσφυγικό ζήτημα.

Σχετικές δημοσιεύσεις

Αφήστε ένα σχόλιο

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.